تعیین سبد مطلوب غذایی دهک‌های مختلف شهری و روستایی در ایران

امنیت غذایی و تغذیه سالم به عنوان مهمترین نیاز انسان و عاملی برای رشد و توسعه اقتصادی جوامع به شمار می‌رود. فرهنگ مصرفی و توانایی مالی دو رکن اساسی دسترسی افراد جامعه به تغذیه صحیح و جذب مواد غذایی و مغذی لازم می‌باشد که دولت نیز در این بین جهت افزایش بضاعت مالی و استفاده از ابزارهای حمایتی برای هدایت فرهنگ مصرف جامعه نقش ایفاء می‌کند. از اینرو، هدف اصلی این مقاله تعیین سبد مطلوب غذایی براساس دو رکن توانایی مالی و دانش غذایی است. به طوریکه این سبد برای هر فرد به صورت ماهانه در دهک‌های مختلف درآمدی و همچنینبه تفکیک شهر(نمونه 18729خانوار) و روستا(نمونه 19787خانوار)برای سال 1390 با استفاده از مدل‌سازی با هزینه های مختلف و در نظر گرفتن 24 مجموعه مواد غذایی و 30 ماده مغذی تعیین شده است. نتایج حاکی از این است که ارزش ریالی سبد بهینه غذایییک فرد شهری بیشتر از یکفرد روستایی است که این اختلاف در دهک‌های بالای درآمدی قابل توجه است. بررسی انحراف سبد غذایی فعلی و مطلوب نشان می‌دهد که 4 دهک اول درآمدی در منطقه شهری و 5 دهک اول درآمدی در منطقه روستایی برای دستیابی به امنیت غذایی نیازمند حمایت‌های دولتی هستند.